Od veštine
do umetnosti
Put od ,,Božidar Adžije'' do Božidarca
O nama - Božidar Adžija - Božidarac
Centar za obrazovanje i kulturu „Božidarac 1947“ je javna ustanova osnovana od strane Gradske opštine Vračar sa ciljem da kroz različite kurseve, obuke i seminare osposobljava lica za tražena zanimanja na tržištu rada pored toga i da kroz različite kulturne aktivnosti doprinese bogatijem kulturnom životu Vračaraca i Vračarki.
Počeci današnjeg Božidarca datiraju još iz 1953. godine kada je osnovan Dom kulture "Božidar Adžija" koji je 1961. prerastao u Narodni univerzitet "Božidar Adžija" sa ciljem da se građani i građanke osposobe za nova zanimanja koja još uvek nisu bila u formalnom sistemu obrazovanja, a za kojima se javila potreba usled razvijanja industrije. Poslednja trasformacija se dogodila 2014. godine kada je institucija zbog nesnalaženja u tranziciji morala da se ugasi i da se osnuje nova koja danas nosi naziv Centar za obrazovanje i kulturu ,,Božidarac - 1947’’.
Kvalitet
Najvažniji razlozi uspeha i trajanja naše ustanove svih ovih godina jesu kvalitet i konstantno inoviranje. Trudimo se da pratimo trendove u obrazovanju i osiguravamo našim polaznicima najkvalitetnije i najsavremenije znanje koje im može koristi prilikom zaposlenja. Posedujemo sertifikat koji garantuju da je naš sistem menadžementa kvalitetom usaglašen sa zahtevima standarda.
Božidar Adžija
Božidar Adžija po kome naša institucija nosi ime bio je pravnik i publicista. Na studije prava odlazi 1910. u Prag, gde je i doktorirao 1914. Po povratku u domovinu 1914. mobilizovan je i do kraja I svetskog rata radio je kao pisar i prevodilac u vojnim sudovima u Sinju, Šibeniku i Dubrovniku. 1919. godine zbog italijanske okupacije napušta Dalmaciju i nastanjuje se u Zagrebu. Bio je šef Kancelarije za izbeglice iz Istre, a od 1919–20. postaje član vlade kao poverenik za socijalnu brigu. Od 1935 član je KPJ, a zbog komunističke agitacije do 1941. više puta je osuđivan i zatvaran. 9. jula 1941 ustaške vlasti ga streljaju na Maksimiru.
1926. godine osnovao je Radničku čitaonicu, a 1927. Radničku biblioteku. Od 1925 do 1928. bio je glavni urednik Radničke zaštite, službenoga glasnika „Središnjeg ureda za osiguranje radnika", i 1928–33. Službene misli i urednik časopisa Znanost i život i Naših novina (1939). Pisao je o političkim, sociološkim, ekonomskim, kulturnim i filozofskim pitanjima kao i o problemima socijalne politike, radničkog pokreta, o fašizmu, odnosu Crkve i države, inteligencije, radnicima i drugim temama, a objavljivao ih je u časopisima, radničkim i stranačkim glasilima. Božidar Adžija je bio jedan od najistaknutijih intelektualaca revolucionarnoga krila radničkog pokreta. Ukazom Predsedništva Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije (AVNOJ), 26. jula 1945. godine, među prvim borcima Narodnooslobodilačke vojske, proglašen je za narodnog heroja.